Τορκεμάδας, Tομά

(Torquemada, Βαλιαδολίδ ή Τορκεμάδα 1420 – Άβιλα 1498). Ισπανός ιεροεξεταστής, δομηνικανός. Απόγονος Εβραίων, διετέλεσε μοναχός του τάγματος των Δομηνικανών και ηγούμενος της μονής Σεγκοβίας (1460-82). Εξομολογητής του Φερδινάνδου του Καθολικού και της βασίλισσας Ισαβέλας της Καστίλης, από το 1483 έγινε ο γενικός ιεροεξεταστής της Αραγονίας, της Βαλένθιας και της Καταλονίας και ίδρυσε 4 κατώτερα δικαστήρια στην Ιβηρική χερσόνησο. Ήταν ο οργανωτής του θρησκευτικοπολιτικού δικαστηρίου της Ιεράς Εξέτασης, του οποίου κατήρτισε τον κώδικα με τον τίτλο Βουλεύματα (1484-85 και 1488). Εφάρμοσε με αμείλικτη αυστηρότητα τους νόμους ενάντια στους ετερόδοξους και τους αιρετικούς ακολουθώντας τις οδηγίες των καθολικών βασιλιάδων και οδήγησε στον θάνατο 8.000 ανθρώπους. Διάσημος για το αδιάλλακτο του χαρακτήρα του, κατόρθωσε το 1492 την απομάκρυνση των Εβραίων από την Καστίλη και την Αραγονία. Το όνομά του έγινε σύμβολο των ιεροεξεταστικών μεθόδων και η φυσιογνωμία του, στο κέντρο των πολιτικών και θρησκευτικών αγώνων της Ισπανίας, εξετάστηκε από τον Γάλλο συγγραφέα Β. Ουγκό στο δράμα του Τορκεμάδα, που κυκλοφόρησε μετά τον θάνατό του (1892).